Kolejna część "Niezgodnej" zaczęła się dla mnie lekkim skołowaniem. Ponieważ od mojego pierwszego spotkania z Tris minęło trochę czasu nie mogłam dopasować imion do postaci, a autorka nie starała się mi pomóc w skojarzeniu kto jest kim. Jest to lekki minus, który ciągnął się za mną do samego końca książki. Sama historia trzyma poziom "Niezgodnej". U Veronici Roth podoba mi się to, że mnie zaskakuje. Nie wiedzieć czemu czytając "Niezgodną" i "Zbuntowaną" zdarzały się takie chwile, że nie byłam sobie w stanie wyobrazić jak dalej może potoczyć się akcja. Dzięki temu z wielkim zapałem czytam kolejne rozdziały. "Zbuntowana" niesamowicie wciąga i nie pozwala o sobie zapomnieć. Mnogość ciekawych postaci przyciąga, a każda strona książki przenosi czytelnika w świat stworzony przez autorkę i zatrzymuje w nim po ostatnie zdanie. Z niecierpliwością będę wyczekiwać chwili gdy kolejny tom wpadnie w moje ręce.
